Założeniem Projektodawcy jest dostosowanie regulacji krajowych do dorobku Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (dalej: ?OECD?), w wyniku czego projekt z 16 lipca 2018 r. przewiduje m.in. wprowadzenie uproszczonych zasad rozliczeń (ang. safe harbours), których zastosowanie przez podatnika skutkuje uznaniem ceny lub elementu ceny za rynkową. Omawiane rozwiązanie stanowi wynik prac aktualizujących ?Wytyczne w sprawie cen transferowych dla przedsiębiorstw międzynarodowych i administracji podatkowych?, opublikowanych przez OECD 10 lipca 2017 r., w wyniku których stworzone zostały zestawy zasad, których respektowanie skutkowałoby automatycznym akceptowaniem przez krajową administrację podatkową cen transferowych.
Skorzystanie przez podatnika z uproszczonych rozwiązań zapewnia ochronę przed zakwestionowaniem ceny przez organ podatkowy, a jednocześnie stanowi zwolnienie w znacznym stopniu z obowiązków dokumentacyjnych. Uproszczone rozwiązania zostały przewidziane dla dwóch rodzajów transakcji, tj. pożyczek oraz usług o niskiej wartości dodanej.
Safe harbour dla usług o niskiej wartości dodanej
Dotychczas akty prawne rangi ustawowej nie zawierały definicji legalnej usług o niskiej wartości dodanej, natomiast ze względu na uwzględnione w Projekcie tzw. safe harbours na rzecz omawianych usług zasadnym było jednoczesne doprecyzowanie ich znaczenia. Zgodnie z wprowadzanym art. 11f ust. 2: ?przez usługi o niskiej wartości dodanej rozumie się usługi, które:
1) zostały wymienione w załączniku nr 4 lub są usługami o podobnym charakterze;
2) mają charakter usług wspomagających działalność gospodarczą usługobiorcy;
3) nie stanowią głównego przedmiotu działalności grupy podmiotów powiązanych;
4) nie są świadczone przez usługodawcę na rzecz podmiotów niepowiązanych;
5) nie są przedmiotem dalszej odprzedaży przez usługobiorcę, z wyłączeniem odsprzedaży usług nabytych we własnym imieniu, ale na rzecz innego podmiotu powiązanego (refakturowanie).?
Wprowadzenie uproszczonych rozwiązań na rzecz usług o niskiej wartości dodanej ma na celu zapewnienie, iż organ podatkowy odstąpi od oszacowania wysokości narzutu w transakcjach spełniających określone przez Projektodawcę przesłanki. Jednocześnie, zgodnie z wprowadzanym art. 11o ust. 3 ustawy o CIT i odpowiednio art. 23zd ust. 3 ustawy o PIT, podatnicy stosujący do usług o niskiej wartości dodanej zasady, o których mowa w art. 11f ustawy o CIT, zostaną zwolnieni z obowiązku dołączenia do dokumentacji podatkowej cen transferowych analizy danych porównawczych, mającej na celu uzasadnienie wysokości narzutu zysku stosowanego na koszty w przedmiotowej transakcji realizowanej między podmiotami powiązanymi.
Wprowadzenie instytucji safe harbours należy odczytywać jako pozytywną zmianę, zmniejszającą obciążenia administracyjne związane z przygotowaniem analiz danych porównawczych. Z drugiej zaś strony, warunkiem skorzystania z tego przywileju będzie wskazanie przez podatnika rodzaju i wysokości kosztów uwzględnionych w kalkulacji ceny, a także sposób zastosowania i uzasadnienie wyboru kluczy alokacji dla wszystkich podmiotów korzystających z przedmiotowych usług. W uzasadnieniu do Projektu wskazuje się, że niewystarczające będzie wskazanie np. jedynie ogólnych kategorii kosztów (np. koszty operacyjne, koszty wynagrodzeń) bez dodatkowej specyfikacji i informacji o związku tych kosztów z usługami o niskiej wartości dodanej.
Projektodawca określa ?bezpieczne? poziomy narzutu zysku stosowanego w przedmiotowych transakcjach:
- nie więcej niż 5% kosztów ? w przypadku nabycia usług,
- nie mniej niż 5% kosztów ? w przypadku świadczenia usług.
Należy podkreślić, iż poziom narzutu w wysokości 5% bazy kosztowej stanowi implementację rekomendacji zawartych w Wytycznych OECD [1] oraz rezultatach prac Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych w zakresie usług o niskiej wartości dodanej [2].
[1] Punkt 7.61 Wytycznych OECD z lipca 2017 r.
[2] Komunikat Komisji do Parlamentu Europejskiego, Rady i Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie prac Wspólnego Forum UE ds. Cen Transferowych w okresie od kwietnia 2009 r. do czerwca 2010 r. i związanych z nimi propozycji: 1. Wytycznych w sprawie usług o niskiej wartości dodanej świadczonych wewnątrz grup i 2. Potencjalnych podejść do spraw trójstronnych poza UE, Dodatek I, punkt 65 (Bruksela, dnia 25.1.2011, KOM(2011) 16).
Autor: Paula Arciszewska – Starszy konsultant podatkowy