W wyroku z dnia 3 stycznia 2020 r. sygn. III SA/Wa 1276/19 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie uznał, iż płatnik nie ma obowiązku poboru podatku u źródła z tytułu wypłat odsetek i dyskonta od euroobligacji, w sytuacji, kiedy nie zna tożsamości będących inwestorami podatników, a tym samym nie jest w stanie przypisać im przychodu odsetkowego, stawki i kwoty podatku, jak również nie dysponuje ich danymi kontaktowymi.
Wyrok został wydany na gruncie sprawy interpretacyjnej.
Podatnik będący bankiem we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej wskazał, że jest instytucją finansową prowadzącą działalność bankową, która obejmuje m.in. udzielanie finansowania w formie kredytów i pożyczek. Jak również jest zobowiązana do zapewnienia finansowania własnych aktywów bankowych. Stosowne regulacje przewidują nowe wymogi dotyczące płynności i stabilnego finansowania (np. w zakresie wskaźnika NSFR – Net Stable Funding Ratio). W tym celu Bank pozyskuje finansowanie na rynkach zagranicznych, co wynika przede wszystkim z rachunku ekonomicznego i przesłanek biznesowych (m.in. wielkości i płynności zagranicznych rynków dłużnych papierów wartościowych). Ponadto, wskazano, że pozyskiwanie finansowania przybiera obecnie dwie formy:
- emisji euroobligacji bezpośrednio przez Bank,
- emisji euroobligacji ze spółką z siedzibą we Francji.
Jednocześnie Bank wyjaśnił, że brak możliwości identyfikacji Inwestora w papiery wartościowe wynika z konstrukcji obrotu papierami wartościowymi w obrocie zorganizowanym. Emitenci nie mają bezpośredniego kontaktu z Inwestorami (czyli posiadaczami dłużnych papierów wartościowych, którzy posiadają papiery wskutek zapisania tych papierów na ich indywidualnych rachunkach papierów wartościowych).
Emisja papierów wartościowych jest kierowana do zagranicznych inwestorów instytucjonalnych, którzy posiadają odpowiednie wolne środki finansowe pozwalające na sprzedaż całości emisji obligacji. Ogólna wartość wypłacanych odsetek w roku podatkowym na rzecz wszystkich Inwestorów będzie przekraczała kwotę 2 mln zł. Strona skarżąca wskazywała we wniosku, że nie zna tożsamości Inwestorów, a tym samym nie jest w stanie przypisać im przychodu odsetkowego, stawki i kwoty podatku, jak również nie dysponuje ich danymi kontaktowymi. Tym samym Skarżąca nie posiada informacji, czy suma wypłat na rzecz jednego Inwestora przekroczy kwotę 2 mln zł.
Sąd podzielił stanowisko Banku stwierdzając, że zgodnie z art. 26 ust. 1, ust. 2e i 2i u.p.d.o.p. nie można wyprowadzić wniosku, że na jego podstawie spółka jest zobowiązana do pobrania jako płatnik podatku zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu wypłat odsetek i dyskonta od euroobligacji w sytuacji, gdy nie zna tożsamości stron będących inwestorami.
Autor: Izabela Lipka ? konsultant podatkowy
