W dniu 14 czerwca 2022 roku Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną o sygn. 0111-KDIB2-1.4010.128.2022.2.AR w zakresie obowiązków Spółki jako płatnika, dotyczących ustalenia statusu rzeczywistszego właściciela wypłacanej dywidendy, w związku z zastosowaniem zwolnienia oraz możliwości zastosowania zasady look-through approach.
Stan faktyczny
J. Sp. z o.o. jest podatnikiem podatku CIT w Polsce. Nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 2 lata ponad 10% udziałów Wnioskodawcy należy do spółki holdingowej JH. Z kolei 100% udziałowcem JH jest JM. JH i JM nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania podatkiem dochodowym od całości swoich dochodów, bez względu na źródło ich osiągania. W celu uporządkowania organizacyjnego, finansowego oraz efektywnego zarządzania procesami, JM przyjęła model podziału organizacyjnego i finansowego. JM prowadzi działalność holdingową na rzecz trzech dywizji spółek z Grupy, świadczy usługi wsparcia na rzecz innych spółek w grupie, zatrudnia pracowników, wynajmuje powierzchnię biurową, posiada niezbędną infrastrukturę adekwatną do rozmiarów prowadzonej działalności. Natomiast JH nie prowadzi działalności operacyjnej i nie zatrudnia pracowników. JH jest spółką holdingową. Celem istnienia JH jest uporządkowanie organizacyjne i finansowe oraz efektywne zarządzanie. Spółka rozważa wypłacenie JH dywidendy. W momencie wypłaty dywidendy Spółka będzie posiadała aktualny certyfikat rezydencji podatkowej potwierdzający, że JH i JM posiadają siedziby dla celów podatkowych we Francji.
Spółka poddała w wątpliwość czy przy wypłacie dywidendy i zamiarze zastosowania zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT, dokonując oceny spełnienia warunków zwolnienia i niepobrania podatku u źródła, zastosowanie kryterium rzeczywistego właściciela powinno zostać dokonane w kontekście zapobieżenia uchylaniu się i unikaniu opodatkowania z uwzględnieniem tego czy: struktura, w ramach której funkcjonuje odbiorca dywidendy jest sztuczna i została stworzona w celu uniknięcia opodatkowania i czy przez ten pryzmat należy uznać, że Spółka jest uprawniona do zastosowania przedmiotowego zwolnienia i niepobrania podatku od wypłacanej dywidendy na rzecz JH nawet gdy JH nie będzie rzeczywistym właścicielem dywidendy.
Stanowisko DKIS
W uzasadnieniu interpretacji DKIS, wskazał według jakich kryteriów dokonywać ma weryfikacji statusu odbiorcy należności:
-
- prowadzenie rzeczywistej działalności gospodarczej w kraju siedziby;
- ponoszenie ryzyka ekonomicznego związanego ze stratą lub utratą wartości danej należności;
- możliwość samodzielnego decydowania o przeznaczeniu otrzymanej należności;
- pełnią rolę pomocniczą dla płatnika dokonującego wypłat należności.
Dokonując weryfikacji należytej staranności należy odnosić się do aspektów istotnych z punktu widzenia stosowania danej preferencji podatkowej. W szczególności dotyczy to:
-
- weryfikacji statusu kontrahenta jako podatnika (rzeczywistego właściciela) w stosunku do otrzymanej należności, w tym poprzez pryzmat prowadzenia rzeczywistej działalności gospodarczej;
- weryfikacji rezydencji podatkowej odbiorcy należności;
- weryfikacji otrzymanych dokumentów pod kątem ich zgodności ze stanem faktycznym (w tym na podstawie informacji dostępnych publicznie).
Organ podkreślił również, że w przypadku podmiotów powiązanych należy oczekiwać wyższych standardów działania, także z uwagi na łatwiejszy dostęp do wszelkiego rodzaju informacji o innych podmiotach z grupy. Ponadto Organ wskazał na szczególną klauzula przeciwdziałająca unikaniu opodatkowania, z której wynika m.in. że przepisu art. 22 ust. 4 nie stosuje się, jeżeli skorzystanie ze zwolnienia było: 1) sprzeczne w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem przepisu; 2) głównym lub jednym z głównych celów dokonania transakcji lub innej czynności albo wielu transakcji lub innych czynności, a sposób działania był sztuczny (art. 22c ustawy o CIT). Podsumowując, ustalenie statusu beneficial owner jest niezbędne do dokonania całościowej oceny, czy struktura prowadząca do wypłaty dywidendy nie jest strukturą sztuczną przez co zastosowanie preferencji w podatku u źródła zostałoby wykluczone. Natomiast Spółka będzie uprawniona w oparciu o look-through approach do zastosowania zwolnienia wynikającego z art. 22 ust. 4 ustawy o CIT i niepobrania podatku przy wypłacie dywidendy bezpośrednio na rachunek JH, o ile JM będzie spełniała wszystkie warunki do zastosowania tego zwolnienia wynikające z art. 22 ust. 4, 4a,4b i 4d i art. 22c ustawy o CIT.
Biorąc pod uwagę powyższe dla zastosowania zwolnienia z zapłaty podatku u źródła przy wypłacie dywidendy konieczne jest posiadanie statusu rzeczywistego właściciela po stronie odbiorcy takiej płatności. Płatnik w celu zastosowania zwolnienia jest zobowiązany do przeprowadzenia pełnej weryfikacji warunków umożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia, zachowując przy tym należytą staranność, zaś w ramach należytej staranności mieści się weryfikacja statusu rzeczywistego właściciela w stosunku do otrzymanej należności. Obowiązek dochowania należytej staranności ciąży na płatniku bez względu na kwotę transakcji. W przypadku gdy płatnik będzie posiadał informację, że odbiorca dywidendy nie jest jej rzeczywistym właścicielem nie będzie możliwości zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 22 ust. 4 ustawy o CIT. W konsekwencji Organ podatkowy, w części nie zgodził się ze stanowiskiem Wnioskodawcy w aspekcie ustalania rzeczywistego właściciela.
Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy