W dniu 7 czerwca 2023 r. Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.212.2023.1.END w przedmiocie obowiązku sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych w związku z udzielaniem pożyczki na rzecz podmiotu powiązanego.
Stan faktyczny
Wnioskodawca jest podmiotem dominującym w Grupie Kapitałowej. Świadczy on usługi na rynku mieszkaniowym, a także usługi finansowe na rzecz podmiotów z Grupy, w postaci udzielania pożyczek na inwestycje. Spółka udziela pożyczki innym Spółkom Projektowym, stanowiącym dla niej podmioty powiązane.
Pożyczki te są udzielane na podstawie umowy w kwocie przekraczającej progi dokumentacyjne z art. 11k uCIT, a w ich następstwie Wnioskodawca wskazuje możliwość wystąpienia poniższych sytuacji:
-
- wykorzystana w danym roku podatkowym kwota kapitału pożyczki nie przekroczy progu dokumentacyjnego (pożyczkobiorca nie wykorzysta całości udostępnionego kapitału).
- pożyczkobiorca wykorzysta całość kwoty pożyczki (kapitał pożyczki zostanie wypłacony pożyczkobiorcy w całości), jednak w kolejnym roku podatkowym pożyczkobiorca spłaci część kwoty kapitału pożyczki, na skutek czego wartość kapitału pożyczki na koniec roku podatkowego (rok n), w którym nastąpi spłata i w kolejnych latach trwania pożyczki (Rok n+1) nie przekroczy progu dokumentacyjnego.
W związku z powyższym Wnioskodawca zwrócił się do organu z pytaniem, jaką kwotą należy się kierować przy ustalaniu obowiązków dokumentacyjnych:
-
- wskazaną w umowie, czy
- kwotę kapitału faktycznie udostępnionego (pozostałego do spłaty) w danym roku na podstawie danej umowy.
Stanowisko organu
Organ wskazał na definicję transakcji kontrolowanej uregulowanej w ustawie oraz przedstawionej w interpretacji ogólnej Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 2021 r. nr DCT1.8203.4.2020 opublikowanej w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów z 30 grudnia 2021 r., w ramach której działania gospodarcze mają być identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron. Zachowania te mają stanowić czynności mające podstawę w uzasadnionych i prawdziwych przesłankach oraz prowadzić do zamierzonego celu.
Jak wskazał organ, celem zawarcia umowy pożyczki jest nie sama umowa, a pozyskanie niezbędnego do prowadzenia działalności kapitału. Organ przypominał także istotę pożyczki uregulowanej w art. 702 K.C., która opiera się na przeniesieniu na własność biorącego określonej ilości pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku i jednocześnie zobowiązanie pożyczkobiorcy do zwrotu tej samej ilości pieniędzy albo tej samej ilości rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.
Dla transakcji finansowych, takich jak umowa pożyczki lub kredytu, transakcja powinna być wykazywana w informacji TPR oraz dokumentacji za każdy rok, w którym jej wartość przekroczy wysokość progu.
„Wskazaną wartością jest kwota kapitału, którą należy rozumieć jako łączną kwotę kapitału pozostającego do dyspozycji dłużnika w danym okresie raportowanym.”
Dla określenia wartości tego typu transakcji pożyczki lub kredytu należy ustalić najwyższą wartość kapitału, pozostającego do spłaty w raportowanym okresie, w oparciu o zapisy umowne (np. harmonogram spłat) lub inne dokumenty (rachunki bankowe, noty księgowe, salda kont). Aktualizację wartości transakcji w przypadku pożyczek lub kredytów należy dokonywać za każdy okres składania Informacji TPR.
W związku z powyższym, w przypadku umowy pożyczki, na potrzeby weryfikacji obowiązku dokumentacyjnego, podatnik bierze pod uwagę faktycznie wykorzystaną lub udostępnioną wartość kapitału pożyczki.
Autor: Magdalena Krajewska – Asystent podatkowy