W odniesieniu do poprzedniej publikacji w przedmiocie wprowadzenia uproszczonych rozwiązań na rzecz usług o niskiej wartości dodanej, w tej części opisujemy planowane zmiany w cenach transferowych od 1 stycznia 2019 roku w zakresie uproszczonych rozwiązań przewidzianych dla transakcji pożyczek.
Transakcje udzielenia bądź otrzymania pożyczki od podmiotu powiązanego należą do grupy rodzajów transakcji, z którymi wiąże się istotne ryzyko w zakresie cen transferowych. Do kluczowych obszarów ryzyka w transakcjach finansowych zalicza się przede wszystkim wysokość oprocentowania pożyczki.
Aktualnie akty prawne rangi ustawowej nie zawierają wytycznych dotyczących sposobu porównań wysokości oprocentowania pożyczek wewnątrzgrupowych z tzw. wynagrodzeniem rynkowym.
Projekt z 16 lipca 2018 r. przewiduje wprowadzenie regulacji umożliwiającej odstąpienie przez organy podatkowe od weryfikacji rynkowego charakteru oprocentowania dla pożyczek, spełniających łącznie warunki określone w Projekcie:
- łączna wartość kapitału wszystkich pożyczek od podmiotów powiązanych (rozumianych również jako kredyty lub emisje obligacji), kalkulowana rozłącznie w odniesieniu do pożyczek udzielonych i otrzymanych, utrzymywana w trakcie roku obrotowego wynosi nie więcej niż 20 000 000 zł lub równowartość tej kwoty, przy czym na potrzeby kalkulacji limitu należy zsumować wartości kapitału (bez odsetek) pozyskanego albo udzielonego finansowania, niezależnie od jego formy (tj. łącznie pożyczki, kredyty i emisje obligacji),
- pozyskaniu albo udzieleniu finansowania nie towarzyszą dodatkowe opłaty, inne niż odsetki. W praktyce gospodarczej, w dotyczących finansowania transakcjach pomiędzy podmiotami powiązanymi bardzo rzadko pojawiają się inne opłaty niż odsetki, stąd też wyłączenie z możliwości zastosowania safe harbour na podstawie tego warunku nie obejmie istotnej ilościowo grupy podmiotów powiązanych,
- pożyczka została udzielona na okres nie dłuższy niż 5 lat,
- pożyczkodawca nie jest podmiotem mającym miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.
Dla transakcji spełniających powyższe warunki podatnik nie będzie musiał również przygotowywać analizy porównawczej, o ile oprocentowanie takiej pożyczki kalkulowane jest w oparciu o bazową stopę procentową i marżę określoną w obwieszczeniu ministra właściwego do spraw finansów publicznych.
W przypadku gdy pożyczki (rozumiane również jako kredyty i emisje obligacji) zostaną udzielone w walucie innej niż złote, to na potrzeby określenia, czy pożyczki przekraczają limit 20 000 000 złotych, kwoty pożyczki wyrażone w walucie obcej przeliczane będą na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień udzielenia lub zaciągnięcia pożyczki, rozumiany jako dzień wypłaty kwoty pożyczki lub pozostawienia jej do dyspozycji pożyczkobiorcy.
Obwieszczenie będzie wydawane przez ministra właściwego do spraw finansów publicznych nie rzadziej niż raz w roku w szczególności, jeśli nastąpi istotna zmiana warunków ekonomicznych powodująca, że poziom marży wskazany w obwieszczeniu odbiega istotnie od warunków rynkowych.
Biorąc pod uwagę fakt, iż transakcje udzielania pożyczek stanowią obszary podlegające szczególnej weryfikacji przez organy podatkowe należy stwierdzić, że wprowadzana regulacja zwiększa przejrzystość prawa podatkowego i jego stosowania, w szczególności przez małych i średnich podatników.