Tak, zastosowanie safe harbour dla transakcji pożyczki, ale również dla kredytów oraz emisji obligacji stanowi schemat podatkowy.
Stosownie do art. 86a pkt. 13 lit. g Ordynacji podatkowej, wprowadzone jednostronnie w danym państwie uproszczenie w stosowaniu przepisów związanych z ustalaniem cen transferowych stanowi szczególną cechę rozpoznawczą i w związku z art. 86a pkt 10 lit. b Ordynacji podatkowej jest schematem podatkowym.
Objaśnienia podatkowe z dnia 31 stycznia 2019 r. – Informacje o schematach podatkowych, expressis verbis wskazują, że takim wprowadzonym jednostronnie uproszczeniem w stosowaniu przepisów dotyczących ustalania cen transferowych jest rozwiązanie typu bezpieczna przystań (safe harbours) dla pożyczek, kredytów oraz emisji obligacji z art. 11g podatku dochodowego od osób prawnych oraz art. 23s podatku dochodowego od osób fizycznych.
Z kolei wyłączeniu z kategorii szczególnej cechy rozpoznawczej stanowi safe harbour w odniesieniu do „usług o niskiej wartości dodanej” jako wynikająca bezpośrednio z Wytycznych OECD.
