Z uwagi na charakter korekty, najczęściej stosowana jest po zakończeniu roku podatkowego podatnika, w którym występują odchylenia pomiędzy zrealizowanym poziomem rentowności, a rynkowym poziomem rentowności. Istotne jest, że korekta może zostać zastosowana w konsekwencji wystąpienia okoliczności trudnych do przewidzenia w momencie ustalania ceny, oznacza to, że wskutek zmiany okoliczności ważnych z punktu widzenia cen transferowych, rentowność wynikająca z analizy porównawczej odbiega od rzeczywistej. Różnice pomiędzy zakładanym poziomem rentowności a rentownością rzeczywistą mogą wynikać również z modelu, w którym do ustalania cen transferowych w trakcie roku wykorzystywane były informacje o kosztach nieaktualnych, a podatnik w trakcie roku nie miał możliwości dokonania dostosowania do kosztów rzeczywistych – podczas gdy zmieniają się istotne okoliczności mogące mieć wpływ na poziom ceny transferowej. Wówczas na koniec roku może powstać różnica, wynikająca z porównania kosztów historycznych i rzeczywistych.

Szczegółowe zasady warunkujące dokonanie korekty cen transferowych zostały wskazane w art. 11e uCIT.

X