W dniu 24 marca 2022 roku Dyrektor KIS wydał interpretację indywidualną o sygn. 0111-KDIB1-2.4010.34.2022.2.BD w sprawie ustalenia, czy zapłata exit-fee jest tytułem do poboru podatku u źródła.
Stan faktyczny
Spółka akcyjna z siedzibą w Polsce jest polskim rezydentem podatkowym, wykonującą samodzielnie działalność gospodarczą. Do grudnia 2021 r., należała do międzynarodowej Grupy z siedzibą w Holandii, która jest producentem i dostawcą wyspecjalizowanych rozwiązań w obszarze projektowania, druku i produkcji opakowań. Główna siedziba Grupy znajduje się w Londynie (UK), która zarządza placówkami w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Holandii, Francji i w Polsce. W ramach dotychczasowego modelu, Spółka sprzedawała do podmiotu powiązanego AW produkty z grupy home entertainment (dalej: biznes), tzn. opakowania do płyt z muzyką, filmami i grami komputerowymi. AW jest podmiotem powiązanym w stosunku do Spółki. AW jest podatnikiem, który nie posiada siedziby w Polsce, a siedziba podmiotu znajduje się na terenie Wielkiej Brytanii. Relacje handlowe między Spółką a AW odbywały się dotychczas w ramach modelu produkcji kontraktowej.
W 2021 r. Grupa przeprowadziła restrukturyzację, w wyniku, której Spółka zmieniła profil funkcjonalny przejmując funkcję od AW w zakresie bezpośredniej sprzedaży produktów do klientów, stając się podmiotem centralnym w strukturze biznesu. Potwierdzeniem transakcji jest zawarta umowa, zgodnie z którą przedmiotem transakcji jest przejęcie działalności polegającej na dystrybucji produktów do klientów zewnętrznych, zarządzanie relacjami, ustalanie cen i strategii marketingowej. Zatem Spółka przejęła określone funkcję obejmujące potencjał do generowania zysku, a także niejako marżę Spółki brytyjskiej, czego ceną było tzw. exit-fee w określonej wysokości. Koszt ten poniosła Spółka.
Stanowisko Spółki i DKIS
Wątpliwości dotyczą ustalenia, czy zapłata exit-fee jest tytułem do poboru podatku u źródła. W ocenie Spółki, opłata exit-fee nie stanowi żadnego ze świadczeń, o których mowa w przepisach o podatku u źródła (art. 21 ust. 1 ustawy o CIT). W związku z tym, należy uznać, iż zapłata exit-fee na rzecz spółki brytyjskiej nie rodzi obowiązku poboru przez Spółkę podatku u źródła.
W ocenie organu podatkowego, odnosząc się do wątpliwości Spółki dotyczących ustalenia, czy przy wypłacie exit-fee Spółka będzie zobowiązana pobrać podatek u źródła, należy wskazać, że w myśl art. 3 ust. 2 ustawy o CIT podatnicy, jeżeli nie mają na terytorium polskim siedziby lub zarządu, podlegają obowiązkowi podatkowemu tylko od dochodów, które osiągają na terytorium RP. Podmiot zobowiązany jest do obliczenia, pobrania i zapłaty zryczałtowanego podatku dochodowego (podatku u źródła) jeżeli łącznie zostaną spełnione następujące warunki:
-
- należności wypłacane przez spółkę będącą polskim rezydentem podatkowym stanowią dochód podatnika, który nie posiada na terytorium Polski siedziby lub zarządu (nierezydenta podatkowego w Polsce),
- płatność dokonywana jest tytułem należności wymienionej w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT,
- umowa w sprawie zapobieżenia podwójnego opodatkowania zawarta z krajem rezydencji podmiotu, na rzecz którego dokonywana jest płatność, nie wyłącza tego dochodu z opodatkowania na terytorium Polski.
Zdaniem Organu oceny wymaga, czy uiszczana przez Spółkę zapłata exit-fee na rzecz AW stanowi jedną z należności, o których mowa w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT. Zapłata za potencjał do generowania zysku jest wynagrodzeniem za przekazany biznes i obejmuje relacje z klientami i zarządzanie tymi relacjami, a także sposoby rozliczania klienta, ceny produktów, strategię marketingową. W związku z tym, exit-fee nie stanowi płatności za żadne ze wskazanych w art. 21 ustawy o CIT świadczeń. W szczególności exit-fee:
-
- nie stanowi żadnego ze świadczeń, o których mowa w przepisach o podatku u źródła (art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT),
- nie jest płatnością za know-how,
- nie należy również do usług niematerialnych wymienionych w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT.
Przeniesienie na Wnioskodawcę potencjału do generowania zysku w postaci informacji o klientach, cenach produktów, czy strategii marketingowej przez podmiot powiązany wcześniej ze Spółką nie stanowi również należności licencyjnych – art. 21 ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT. W konsekwencji, zważywszy, iż zapłata exit-fee nie kwalifikuje się do przychodów wskazanych w art. 21 ust. 1 ustawy o CIT, Spółka nie będzie zobowiązana do poboru podatku u źródła na podstawie art. 26 ust. 1 tej ustawy. Tym samym, w opinii Organu, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym przy wypłacie exit-fee Spółka nie jest zobowiązana do pobrania podatku u źródła od wypłacanej kwoty, jest prawidłowe.
Autor: Marta Kiryczuk ? Konsultant podatkowy
